„Ruiny sprawiają, że myślimy o przeszłości, która mogła się wydarzyć i przyszłości, która nigdy nie zaistniała, kusząc nas utopijną wizją ucieczki od nieodwracalności czasu”.
Svetlana Boym

Wystawa Przemka Krzakiewicza jest osobistym szkicem o percepcji architektury oraz o zależności powstałego w umyśle obrazu od przyjętego punktu widzenia. Tytułowe zjawisko ,,natłoku” wiąże się z widzeniem peryferyjnym, dotyczącym przedmiotów znajdujących się na marginesach naszego pola widzenia. Ludzki mechanizm widzenia wyostrza obraz w centrum, natomiast obiekty na obrzeżach tracą ostrość konturów, zmieniają swój kształt, znikają. Dzieje się tak nie za sprawą oka, lecz mózgu.